Παρά τις συνεχείς δηλώσεις των αρχηγών των δυο (2) κομμάτων, που στηρίζουν τη κυβέρνηση , ότι η κυβέρνηση θα εξαντλήσει την τετραετία, κάθε μέρα που περνά αποδεικνύεται ακριβώς το αντίθετο. Σήμερα οι δηλώσεις αυτές μοιάζουν σαν ευσεβής πόθοi παρά σαν στρατηγικός στόχος των κομμάτων της συγκυβέρνησης.
Την αποσταθεροποίηση ενισχύουν :
- οι διπλές εκλογές που πλησιάζουν. Οι προβλέψεις για τα αποτελέσματα είναι τελείως δυσοίωνα. Όλο και πληθαίνουν αυτοί που θεωρούν ότι οι εκλογές θα αποτελέσουν την απαρχή έντονων πολιτικών εξελίξεων.
- Τα αντιλαϊκά μέτρα που πρέπει να παρθούν το αμέσως επόμενο διάστημα.
- Τα χαμηλά ποσοστά του ΠΑΣΟΚ που δημιουργεί μεγάλη αβεβαιότητα στην πολιτική επιβίωση των βουλευτών του.
- Η έλλειψη ενός πειστικού οράματος εξόδου από την κρίση.
Ολοι μαζί άρχισαν να μιλούν για προσκλητήριο αποστασίας. Να ανρρωτιούνται πως είναι δυνατόν ο ΣΥΡΙΖΑ να δίνει συγχωροχάρτι σε αυτούς που ψήφισαν τα μνημόνια κλπ.
Ανεξάρτητα με τις πραγματικές προθέσεις του Αλέξη Τσίμπρα και της δυνατότητας του περάσει μια τέτοια επιλογή στο κομματικό φορέα που ηγείται, φαίνεται ότι η κίνηση αυτή έχει επιφέρει αποτελέσματα μεγαλύτερα της πρότασης μομφής.
Εκ των πραγμάτων λοιπόν μπαίνουμε σε μια φάση κυβερνητικής αστάθειας και η ρήση του
Ευάγγελλου Βενιζέλου, ότι το κόμμα του αποτελεί πυλώνα κυβερνητικής σταθερότητας, ανήκει στο παρελθόν. Το ΠΑΣΟΚ σήμερα φαίνεται ευάλωτο, δείχνει σημάδια αποσύνθεσης και έχει μετατραπεί στον αδύνατο κρίκο της κυβέρνησης.
Οι πολιτικές εξελίξεις ήδη τρέχουν και μάλιστα μεγάλη ταχύτητα.
