Ύστερα από τη ζημιά που προκάλεσε ο δάκος στην φετινή ελαιοπαραγωγή, η κυβέρνηση αποφάσισε να πάρει μέτρα με την ελπίδα να μη επαναληφθεί το ίδιο πρόβλημα. Στα πλαίσια αυτά κατέθεσε τροπολογία με την οποία παρεμβαίνει στις ακολουθούμενες διαδικασίες.
Έτσι η δυνατότητα, που είχε δοθεί για την ανάθεση του έργου της δακοκτονίας στο μειοδότη πριν της υπογραφής της σύμβασης, κατά τα έτη 2017, 2018 παρατάθηκε και για το 2019.
Επίσης αναλαμβάνει το αρμόδιο υπουργείο την πραγματοποίηση του διαγωνισμού για την προμήθεια των υλικών δακοκτονίας , με την αιτιολογία ότι έτσι θα επιτυγχάνεται καλύτερη τιμή και δεν θα διαφοροποιείται η τιμή του ίδιου φυτοφαρμάκου από περιφέρεια σε περιφέρεια.
Ήδη το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων ενέκρινε τη δέσμευση πίστωσης ύψους 5.351.723,00 € για την κάλυψη δαπάνης, προκειμένου να διενεργηθεί ο διαγωνισμός προμήθειας δακοκτόνων υλικών στο πλαίσιο του προγράμματος Συλλογικής καταπολέμησης του Δάκου της Ελιάς 2019.
Με υπογραφή Κοινής Υπουργικής Απόφασης εγκρίνονται οι θέσεις εργασίας με συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου στις Περιφέρειες, για την κάλυψη των εποχικών αναγκών του Προγράμματος Δακοκτονίας για το 2019. Οι θέσεις που αναμένεται να καλυφθούν για τη φετινή εφαρμογή του προγράμματος είναι 940, ανεβάζοντας το ύψος της δαπάνης στα 2.964.415 ευρώ. Σύμφωνα με την ίδια ΚΥΑ, οι πρώτοι ψεκασμοί του προγράμματος εκτιμάται ότι θα ξεκινήσουν από την 1η Ιουνίου, ενώ πριν την έναρξη των ψεκασμών θα πρέπει να έχουν αναρτηθεί οι παγίδες για τον έλεγχο του δακοπληθυσμού, ώστε να αποφευχθεί η καταστροφή της ελαιοπαραγωγής της χώρας που θα πλήξει το ήδη μειωμένο εισόδημα των ελαιοπαραγωγών.
Η κυβέρνηση δηλ. με τις παρεμβάσεις που κάνει αφ΄ ενός μεν επιχειρεί να μειώσει τις γραφειοκρατικές διαδικασίες, που πολλές φορές εμποδίζουν την έγκαιρη έναρξη του προγράμματος, αφ' εταίρου προσπαθεί να καλύψει τυχόν αδράνεια των Περιφερειών. Στη πραγματικότητα αφαιρεί αρμοδιότητες από τις Περιφέρειες και τις μεταφέρει στο κέντρο. Η πολιτική αυτή, που είναι αντίθετη με την αρχή της αποκέντρωσης, προφανώς εδράζεται στη άποψη ότι πολλές Περιφέρειες αδυνατούν να διαχειριστούν πολύπλοκες καταστάσεις. Τέτοιο παράδειγμα αποτελεί και η Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου η οποία ξεκινώντας με καθυστέρηση τη δακοκτονία και χωρίς ουσιαστικό έλεγχο στη πραγματοποίση της ζημίωσε ανεπανόρθωτα τους ελαιοπαραγωγούς και τη ποιότητα του παραγόμενου προϊόντος.
